Hoe één verstoorde reflex kan leiden tot tal van klachten

Neem bijvoorbeeld de Asymmetrische Tonische Nek Reflex (ATNR). De baby hoort een geluid en draait als reactie het hoofd naar die kant. Tegelijkertijd strekken aan die zijde arm en been en buigen de ledematen aan de andere zijde. Dit gebeurt reflexmatig. Als deze reflex niet of onvoldoende is geïntegreerd in het eerste jaar kan dit leiden tot problemen op meerdere gebieden, zoals problemen met kijken en luisteren, lateralisatie, oog-handcoördinatie, gooien en vangen, taalverwerving, lezen en spellen, rekenen, schrijven en focus en geheugen. Het kan tevens leiden tot fysieke klachten aan armen, nek en schouders. En niet geheel onwaarschijnlijk wordt dit kind later geconfronteerd met de diagnose dyslexie. Dat zijn nogal wat problemen en ook nog eens heel uiteenlopend.

Symptoombestrijding versus een doeltreffende aanpak

Zonder kennis van reflexintegratie zou je dan kunnen denken dat er veel mis is met jouw kind. Je maakt je zorgen, omdat het op veel gebieden niet lekker loopt. Diverse therapeuten worden geconsulteerd en iedere therapeut kijkt naar dat stukje waar hij of zij deskundig in is. Met als uitkomst meerdere diagnoses en een lange periode van veel extra oefenen Of toch niet?

Brein en lichaam laten samenwerken

Niet als je kiest voor reflexintegratie. Dan kijk je namelijk naar de gehele ontwikkeling met in het bijzonder naar waar het anders is gelopen dan verwacht. Met simpele testen ontdekken we welke reflexen nog niet goed zijn ontwikkeld. Vervolgens is het zaak om de nog storende reflexen te integreren in het zenuwstelsel. Dat gebeurt door middel van bewegingsoefeningen en specifieke manuele en stressrelease technieken. Deze tijdelijke interventie helpt het brein en het lichaam beter samen te werken, waardoor het kind kan zich vervolgens op natuurlijke wijze en vol zelfvertrouwen verder kan ontwikkelen. Belemmeringen en ongewenste uitdagingen zullen tot het verleden behoren.

Meestal ontdek je pas in een later stadium dat die ontwikkeling niet soepel is verlopen. Dat blijkt ook in bovenstaand voorbeeld: een niet goed geïntegreerde ATNR kan ervoor zorgen, dat er dyslexie wordt vastgesteld. Dyslexie stel je op z'n vroegst vast in groep 3, terwijl de ATNR in het eerste levensjaar hoort te integreren.